سخنان امام علي-سری چهاردهم
سخنان امام علي
بردباري، پرده‌اي پوشاننده است و عقل شمشيري است برّان؛ پس عيوبِ اخلاقي خود را با بردباريت بپوشان و هوايت را با عقلت بكُش.
((امام علي (ع))
==================
هر كس احتياجي را به مؤمن عرضه كند، مانند اين است كه آن را به خدا عرضه كرده و هر كس آن را با كافري مطرح كند، گويي از خدا شكايت كرده است.
((امام علي (ع))
==================
همواره پايان يافتن لذايذ و دوام و بقاي نتايج سوء آنها را به ياد داشته باشيد.
((امام علي (ع))
==================
[هنگامي كه ظاهر يك شخص تو را به شگفتي وادارد]، تجربه كن، [باشد] كه او را دشمن خواهي داشت.
((امام علي (ع))
==================
خداوند هرگز درِ شكرگزاري را بر بنده‌اي باز نمي‌كند كه درِ افزايش را به روي او ببندد.
((امام علي (ع))
====================
شايسته‌ترين مردم به كرامت، كسي است كه مردمانِ با كرامت به وسيله‌ي او شناخته مي‌شوند.
((امام علي (ع))
====================
بزرگ‌ترين حسرت‌ها در روز قيامت، حسرت مردي است كه مالي را از راهي خلافِ اطاعتِ خداوندي بيندوزد؛ پس از وي مردي آن مال را از او ارث ببرد كه آن را در اطاعت خداوند سبحان مصرف كند و از همين راه داخل بهشت شود و آن شخص اول را كه مال اندوخته بود، به خاطر همان مال داخل آتش شود.
((امام علي (ع))
====================
زيان‌كارترين مردم از حيث كالا و محروم‌ترين آنان از نظر تلاش، مردي است كه بدن خود را در طلب مال ناتوان ساخت و فرسود، ولي مقدّرات، اراده‌ي او را ياري نكرد؛ پس با حسرت همان مال از دنيا خارج شد و با نتيجه‌ي فاسدِ آن، وارد آخرت شد.
((امام علي (ع))
===================
رزق (روزي) بر دو نوع است: روزي‌اي كه تو را مي‌جويد و روزي‌اي كه تو آن را مي‌جويي. پس هر كس دنيا را بجويد، مرگ او را طلب كند تا اين كه او را از دنيا بيرونش كند و كسي كه آخرت را طلب كند، دنيا او را مي‌جويد تا روزيِ او را كاملا~به او برساند.
((امام علي (ع))
====================
اگر در مردي يك خصلت زيبا و با عظمت ديديد، نظاير آن خصلت را در او انتظار داشته باشيد.
((امام علي (ع))
===================
خداوند درِ دعا را بر بنده‌اي باز نمي‌كند كه درِ پذيرش دعا را به روي او ببندد و چنان است كه درِ توبه را براي بنده‌اي باز كند و درِ بخشايش را بر او ببندد.
((امام علي (ع))
====================
هر كس بدون آشنايي با فقه به تجارت پرداخت، خود را در معرض ربا قرار داد.
((امام علي (ع))
=====================
هر كس مصيبت‌هاي كوچك را بزرگ شمرد، شهوات و تمايلات براي او پست مي‌شود.
((امام علي (ع))
=====================
هيچ مردي شوخي نكرد، جز اين كه چيزي از عقلش را بيرون انداخت.
((امام علي (ع))
======================
اعراض كردنِ تو از آنچه رغبتي به تو دارد، كاهشي در نصيبِ توست و رغبت و ميل تو درباره‌ي كسي كه از تو رويگردان است، ذلّت و پستي نفس است.
((امام علي (ع))
======================
دو گرسنه (جوينده‌ي حريص) هرگز سير نمي‌شوند: جوينده‌ي علم و جوينده‌ي دنيا.
((امام علي (ع))
=====================
از مختصّات ايمان است كه صدق (راستي) را بر كذب مقدّم بداري، آنجا كه صدق ضرري به تو برساند و دروغ به نفع تو باشد و در گفتارت برتري از عمل تو ديده نشود و هنگامي كه درباره‌ي ديگري سخن مي‌گويي، از خدا بترسي.
((امام علي (ع))
=====================
بردباري و آرامش دو همتايند كه بزرگي همّت، آن دو را به وجود مي‌آورد.
((امام علي (ع))
=====================
غيبت كردن، كوشش ناتوان است.
((امام علي (ع))
======================
دنيا براي حقيقتي ديگر آفريده شده است، نه براي خويشتن.
((امام علي (ع))
=====================
چشم چون سربند است براي نشستگاه و وقتي خواب در چشم آيد، بندِ بسته باز شود.
((امام علي (ع))
======================
توحيد آن است كه خدا را در توهّم نياوري و عدالت آن است كه او را متهم نسازي.
((امام علي (ع))
=====================
خيري در سكوت از حُكم نيست، چنان كه خيري در سخن گفتن از روي ناداني وجود ندارد.
((امام علي (ع))
======================
پاداش مجاهدي كه در راه خدا شهيد شده، با عظمت‌تر از كسي نيست كه قدرت پيدا كند و عفو نمايد؛ نزديك است كه عفيف (پاكدامن)، فرشته‌اي از فرشتگان خداوندي باشد.
((امام علي (ع))
======================
قناعت، مالي است تمام نشدني.
((امام علي (ع))
=====================
بدترين گناهان، آن گناه است كه مرتكب شونده‌اش، آن را سبك شمارد.
((امام علي (ع))
=====================
خداوند، مردم نادان را براي تعلّم مسئول قرار نداد، جز اين كه نخست اهل علم را براي تعليم آنان قرار داد.
((امام علي (ع))
======================
بدترين برادران، كسي است كه برادران به خاطر او دچار تكلّف شوند.
((امام علي (ع))
=====================
هنگامي كه مؤمن، برادرش را به غضب آورد، در حقيقت از او مفازقت كرده است.
((امام علي (ع))
=====================
مردي كه كارهاي او را زني تدبير كند، ملعون است.
((امام علي (ع))
=====================
كسي كه از روي تقيه قسم بخورد براي آنكه دفع ضرري از خود بكند براي او گناه و كفاره نيست.
((امام علي (ع))
======================
چون با برادران مؤمن ملاقات نماييد با ايشان مصافحه كنيد و پنداشت و خوشحالي نزد ايشان ظاهر كنيد تا آنكه چون جدا شويد هيچ گناه بر شما نمانده باشد و با دشمن خود نيز مصافحه كنيد هر چند او نخواهد كه خدا چنين امر فرموده است و باعث دفع دشمني او مي‌شود.
((امام علي (ع))
======================
هر كه نزد توانگري برود و به نزد او شكستگي كند براي توانگري دو ثلث دينش مي‌رود.
((امام علي (ع))
======================
صالحان را براي صلاح ايشان دوست دار و مدارا كن به ظاهر با فاسقان و در دل دشمن ايشان باش.
((امام علي (ع))
======================
هر كه والي مردم را ممنوع سازد از آنكه كارهاي خود را به او عرض كنند حق تعالي در قيامت حاجت او را برنياورد و اگر چيزي به رسم هديه بگيرد چنان است كه از غنيمت دزدي كرده است كه بدترين دزدي‌هاست و اگر رشوه بگيرد چنان است كه به خدا شرك آورده باشد.
((امام علي (ع))
======================
ظلم كننده و ياري كننده‌ي او بر ظلم و كسي كه راضي به آن ظلم باشد هر سه در گناه شريكند.
((امام علي (ع))
======================
زينهار كه اجتناب كن از جاهايي كه محل تهمت‌اند و از مجلسي كه گمان بد به او ببرند كه همنشين بد مصاحب خود را فريب مي‌دهد.
((امام علي (ع))
======================
هر كه خود را در محل تهمت درآورد ملامت نكند كسي را كه گمان بد به او مي‌برد.
((امام علي (ع))
======================
بدترين مصاحبان تو كسي است كه معصيت خدا را در نظر تو زينت مي‌دهد.
((امام علي (ع))
======================
بر تو باد به حاضر شدن در مجالسي كه در آنجا ياد خدا كنند.
((امام علي (ع))
=====================
زينهار مزاح مكنيد كه كينه‌ها به هم مي‌رسد و دشنام كوچك است.
((امام علي (ع))
=====================
در همه جا خدا را ياد كنيد كه او با شماست.
((امام علي (ع))
======================
هلاك نمي‌شود كسي كه مشورت كند.
((امام علي (ع))
=======================
خانه‌اي كه در آن قرآن خوانده مي‌شود و ياد خدا در آن خانه كرده مي‌شود بركت آن خانه بسيار مي‌شود و ملائكه حاضر مي‌باشند و شياطين دور مي‌شوند و اهل آسمان را روشني مي‌دهد چنان كه ستاره‌ها اهل زمين را روشني مي‌دهند.
((امام علي (ع))
=======================
خانه‌اي كه در آن قرآن خوانده نشود و ياد خدا در آن نكنند بركت آن خانه كم مي‌باشد و ملائكه دوري مي‌كنند و شياطين در آن خانه حاضر مي‌باشند.
((امام علي (ع))
========================
فرياد كردن خروس نماز است و بال زدنش ركوع و سجود است.
((امام علي (ع))
========================
خيري نيست در سگ‌ها مگر سگ شكاري يا سگ گله.
((امام علي (ع))
=======================
كراهت دارد كه آدمي در خانه شب به روز آورد كه دري و پرده‌اي نداشته باشد.
((امام علي (ع))
=======================
راه رفتن پياده با سواره باعث غرور و فساد سواره و موجب مذلّت و خواري پياده است.
((امام علي (ع))
